{{ entry.parent }}
{{ desc.wordList[0].discription }} - ({{ book.bookTitle }})
اصل شرعى
اصل شرعى در اصطلاح
اصول عملى شرعى
اصل عملى شرعى
اصل عملى مستند به دليل شرعى اصل عملى شرعى،اصلى است كه مجتهد بعد از جست‌وجو و تتبع كامل و نااميد شدن از دست‌يابى به دليل شرعى،براى رهايى از شك در مرحله امتثال،از طريق دليل نقلى به آن مى‌رسد،مانند:استصحاب و برائت شرعى؛به بيان ديگر،در مواردى كه دليل حجيت اصل عملى،نقلى(شرعى)باشد،آن اصل را اصل عملى شرعى مى‌گويند. مشكينى،على،اصطلاحات الاصول،ص 59. سبحانى تبريزى،جعفر،المحصول فى علم الاصول،ج 3،ص 11. خويى،ابو القاسم،محاضرات فى اصول الفقه،ج 1،ص 7. صدر،محمد باقر،دروس فى علم الاصول،ج 2،ص 303. خمينى،روح اللّه،الرسائل،ج 1،ص 252. / (فرهنگ نامه اصول فقه , ج1 , ص210)
اصول شرعى
مقصود از اصول شرعى آن است كه از جانب شارع مقدّس در مقام شكّ و حيرت جعل گرديده و متضمن جعل حكم ظاهرى مى‌باشد. نظير استصحاب و برائت شرعى كه بازگشت آن به حكم شارع به اباحه مى‌باشد. اصالة الطّهارة و اصالة الحلّية نيز همانند برائت شرعى هستند. / (فرهنگ اصطلاحات اصولی , ج1 , ص60)
اصل شرعى
اصل شرعى: اصل عملى معتبر از جانب شارع. هر حكم ظاهرى ( ← حكم ظاهرى) كه از ناحيۀ شارع جعل شده باشد، اصل شرعى ناميده مى‌شود اعم از اصولى كه در شبهۀ حكمى و شبهۀ موضوعى جارى مى‌شوند مانند برائت شرعى ( ← برائت)، احتياط شرعى ( ← احتياط) و استصحاب ( ← استصحاب)، و نيز اصولى كه تنها در شبهۀ موضوعى جارى مى‌شوند مانند اصل صحّت(1)( ← قاعده صحّت). (1) اصطلاحات الاصول/ 59. / (فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام , ج1 , ص521)
آن قسم از احكام ظاهرى كه از سوى شارع مقدّس جعل شده باشند را «اصل شرعى» مى‌نامند. مانند: استصحاب شرعى، برائت شرعى، احتياط شرعى، اصل طهارت، اصل صحّت و.... به عنوان هر كدام رجوع شود. / ( فرهنگ اصطلاحات اصول (ویرایش دوم) , ج1 , ص100)
هر حكم ظاهرى كه از طرف شارع مقدس جعل شده باشد، برآن «اصل شرعى» گويند، مثل استصحاب شرعى، برائت شرعيه، اصالة الطهارة، اصالة الصحة. / (واژه شناسی اصطلاحات اصول فقه , ج1 , ص48)
هر حكم ظاهرى كه از طرف شارع مقدس جعل شده باشد، به آن «اصل شرعى» گويند. مثل استصحاب شرعى، برائت شرعيه، اصالة الطهاره، اصالة الصحه. / (فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول , ج1 , ص96)
